Γυναικα της πολης.
Χανεσαι και βρισκεσαι σε καθε πρωινό σου.
Στολισμενη τα ομορφοτερα φτερα για καθε εραστη.
Σε βλεπω να πετας διαμαντια στους φτωχους
και καποτε σαν τα ακουμπας αυτα να πρασινιζουν.
Πολλοι οχι φτωχοι αυτοι που σε γνωριζουν.
Με καθε καφετια σου
(αυτη που χαριζεις στα ομορφα παιδια)
σκαλιζεις του καθενος μας το μυστικο φλουρι
στις πιστες της αχρονης ζωης μας.
Καποτε ολοι νικητες.
Ομορφη
και εγω σε αναζητω
να μου θυμισεις εξυπνα αστεια να σου πω.
Ισως ξεχασω το κακο ισως γελασεις και εσυ.
Θα σε προκαλεσω θα το δεις.
Χωρεσε και μενα στην ποδια σου
την ασπρη με τον πονο των πολλων.
Εκει που βαραινει η μερα.
Αιμα ναι θελω για ποτο στην πολη ομως να πιουμε.