όλα χαθήκαν με την πνιγμένη μας παρηγοριά

Κενό φύσης.

Tα δέντρα μαραθήκαν

Τα αμπέλια μας κιτρίνισαν

Οι άνθρωποι πνιγήκαν

Έμεινε ο καιρός με το χρώμα του

και τα νεα βασικά του υΠο-Προϊόντα,

οι-ύΠα-νθρώποι

με Παράπλευρες μειωσεις κατα τις ώρες της εξωτερικης τους Παραγωγής,

ή στην εσωτερική τους τηλεόραση,

Που πολλαπλασιάζονται

για να επιβιώσουν οι-Άμοι-βάδες

που |Απλωνονται

τα μάρμαρα σημερινης κοπης που κουβαλά

το ατομο

8 ώριτσες μεσα στο πηγάδι,

χωρις κανέναν εαυτο

Και δύο σε καποιον ξάδερφο

το μεροκαματο

τόση αξία – δεν μπορεί

Θα περισσεψει και κάποια ωρα για το βράδυ

και μία ωρίτσα απαξίας

για να κοιτάξει στον καθρέφτη

tον Νεκρο

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *