Πίστεψα πως σήμερα ο ουρανός του ΜακΝτόναλντ μου θα εκραγεί
Και θα βγει από μέσα του ο Ισπανός θεός με το δισκοπότηρο της επιστήμης
Να ζητάει κριτική για τον καινουριο μπουργκερερ, στην ανακαινισμένη χερσόνησο
Και το θεός αληθινός ο έρωτας να επαναλαμβάνω
Μετά να του δείχνω αόριστα τον δίσκο του Σαρωνικου και καπου κει να τον χάνω κάτω απο το κίτρινο φως Εκεί που άφησες τη σκέψη σου να επιπλευσει, και η κοιλιά του κητους σου ησυχασε, παρεα με τα ξυλινα στρατιωτακια, που με απορία και υστερηση βυθίζονταν οπως τα παντα υστερικά στο γαλαζιο της ευτυχίας.