Ειμασταν μια ωραια παρεα σημερα στο κεντρο.
Εμβολιασμενοι τη μερα του ουρανου.
Περασαμε την ενεση
μεσα στο μυαλο μου
χωρευαμε σε καποιο κλαμπ
οι κοπελες αρχηγοι και εγω.
Τα χρωματα δοκιμαζαμε ενος νεου κοσμου
το ασπρο στο χαρτι μας.
Οι κοσμικοι του εμβολιου
Ολοι γελαστοι
διπλα διπλα
τον χαβα μας.
Τελειωνει το κακο μαλλον
φαινεται κοντα μας βρισκεται νερο
το τουνελ μας ξεβγαζει.
Παπουδες γιαγιαδες
λιγοι πολεμηστες
κυριως γυναικες μιας μεσης ηλικιας
ή της σπουδαιας γενιας του χθες
καθως και κοπελιες πολεμιστριες
με βαρια σπαθια
κρυμμενες στη γωνια.
Με την αγωνια του πρωταρη εραστη
και πελατολογιο πυκνο.
Ακους τον ενα λυραρης ξακουστος
δασκαλος του τυφλου οργανου
εχει κατεβει απο τα βουνα
γνωριστε αγριμακια την αφεντια μου
απο τον αλλο ουτε λεξη ουτε μιλια
ειναι απο την πολη.
Ολοι εχουν ερθει για νερο μεταλλικο.
Ρινοκεροι, ελεφαντινες, τιγρης, λιονταρια,
και ελαφινες ολοι και ολες στη φωτεινη πηγη
δραπετες των δασων τους.
Ο γιατρος μοναχα χαιρεται κρυφα.
Ζωη μοιραζω δωρεαν
θεος ειμαι
σκεφτεται
ντρεπεται να μας το πει.
Αστραφτει η γη ολη.
Δωρο γαμου
Με καποιο παραπονο,
το ποδι σου γιατι αργει η καλη μου με ρωταει.
Της λεω μια λεξη
τη ρωτω αν θελει να ασχοληθει.
Απαντηση.
Για μια ζωη.
Μου ζητα να μην με πονα σαν με κρατα
να μ’ αγαπα,
της λεω πως σηκωθηκε το ποδι στη βολή της,
γελα
μ’ αναζητα
βρεθηκαμε μεσα στη ραχη μου
στις μαχες μας
εκει γνωρισαμε τη νιοτη
και τι επαθε ρωτησαμε.