Άδης συναισθημάτων

Κάθε αστέρι

όπου κι αν κάθεται

(χα)ζεύει μονάχο του

τον ουρανό


απέναντι του

είσαι ‘σύ

απέναντι του

είμ εγω



και τί;

δεν θα περίμενα

να ρθεις κοντά

[ για να μ ακούσεις ]

[ αν θες με βρίζεις ]

να σ ακουμπώ*

*απέναντι συνωστίζονται όλες οι πρακτικές μας απογοητεύσεις — αλώβητα μονάχα κάποια σημεια.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *