ονειρευομουν μια μαχη
γυρω απο το καστρο
20+ χρονια πολεμος
και με το πλοιο εριχνα
βομβες σιδηρου
στρογγυλες
για να κερδισουμε
τους εχθρους
οπως στο νετφλιξ
–
μετα καταστρεφαμε, την
πολη λεηλατουσαμε
βγαζοντας ολα τα νεα “γραμματα”
τι ντεμοντε
σκεφτομουν
απο τις προσοψεις των
σπιτιων
στους δρομους
ξενων
ονειρευομουν,
Την αγαπημενη μου
τη γειτονια
εσενα να θα
επισκεπτομουν.
—
πως εγινες τοσο διαφορετικη
και οι γειτονες οι ιδιοι
ή πλεον
στωικοι.