Οπως μπλεκει το ενα γραμμα με το αλλο και κανουν μια λεξη που κανεις δεν καταλαβαινει και ολοι επαναλαμβανουν.
–
Χωρις ποτε να αποτυγχανουν\
ουτε οι λεξεις ουτε αυτοι
(ουτε οι αλλοι
στη σιγη)
–
ετσι Η λογικη και χαζομαρα
η προοδος κι μανα γη
το μισος κι αγαπη
η οποια αληθεια και η μη
χωρις πηγη
Ζυμωνουνε τα συμφωνα
ολημερις
Στις μερες
μας
Μιγαδικο τυρι το σαντουιτς
τριγυρω μας αναρπαστο
Χωρις ψωμι.
Μονα τα δοντια μας και μεις.