η γατα μυρισε τα
τσιγαρα
με κοιταξε στα ματια και απελαυσε
τη μουσικη
a poem without words
μια γατα διπλα σε μια πολυθρονα κατω
απο τα πευκα γλυφεται
με αλφα γιωτα
–
θα ριξω νερο να δροσιστει και θα την αφησω στην αυλη να
κοιμηθει
με εψιλον γιωτα για
αλλαγη.
—
το νερο παλι μας ξεφυγε
η γατα εφυγε
βγηκανε αραχνες κι αλλα
εντομα του ουρανου στα
ραδιενεργα νησια
η γατα γυρισε σαν
κατι ακουσε
σαν φευγαμε σαν
στολιδι ζωντανο στους
τοιχους μας
παρα-κολουθει σαν
ζουμε.