Θα γράψω ένα ψέμα
Να χαρώ.
Μέσα του να γυρίσω την επίπεδη γη,
ολόκληρη,
πριν σβήσει
δυο στροφές, τον κύκλο
το βράδυ
να κοιμήσω.
Ένα ψέμα φοβερό του πόνου και της θλίψης
ήρθανε εχθροί γνωστοί
και φύγανε δυο φίλοι.
Που βρίσκεται το ψέμα μου
το είδα μακριά να τρέχει
.
Με άφησε μόνο και αυτό
στο μέλλον με γυρεύει
να πετάχτω
σαν την πρόκα
από τον τοίχο
σαν την εικόνα
απ΄ τον καθρέφτη
σαν το δάπεδο
απ΄ το τραπέζι.
με ψάχνει για να με έχει.
Αόριστα,
σαν την μουσική το ηχείο
σαν το ρεύμα το ψυγείο
σαν το κρύο μες στο ωδείο.
Με ψάχνει για να με αγαπά,
αιώνια
μελωδία
Το ψέμα γύρισε απ’τα ψώνια
με άδεια χέρια
κρύα
ζεστή καρδιά
γεμάτο πορτοφόλι
και όνειρα για νέα αγορά
του δρόμου
μία λαϊκή
μία ευτυχισμένη κυριακή
να βρει τα όνειρα μου και να μου
τα αγοράσει
όλα στη λιανική.
Δεν το νοιάζει λέει η τιμή,
το ψέμα
είναι πλούσιο από τις απεργίες και τις
κυριακές
που δούλεψε διπλά
το ψέμα με βρήκε δωρεάν
πουλάει τη μιλιά μου
σε αχόρταγους και κυνικούς
σε κύκνους πελώριους
ρυθμούς
αγγίζω τα οριά μου.
Το ψέμα βρήκε σύνορα, και ξένη γη πουλάει
αγάπη μου παράφορη
αδειάσαν πάλι τα βαλκάνια
μαζί και τα μπαλκόνια
κοντά μας νέο ψέμα
αριστέψανε ακόντια πεθάναν τα φτερά
αρχινάμε /
διαφεύγουν της ματιάς
οι λίμνες δεν μας δέχονται
κοπάδια τα όνειρα μας
πετάξαν χαθήκαν μακριά
και εμείς δυο αγριόχηνες στεριάς,
τι χάρη
στον φούρνο ενός σαββάτου
με ρούχο μας τ’αλάτι
Ίσως μας φάνε τα παιδιά,
ίσως μας κάνουνε ζαμπόν
όπως και να ‘χει
θα ήθελα στο ψέμα μου αυτό
να μεταμορφωθώ,
σε καραμελοτσίχλα
γεύση, φράουλα
που τη γλύφουνε πριν τη μασήσουν
τα παιδιά
και σαν ίσως την πετάξουν, την πατήσουν
για να την κυκλοφορήσουν
και πάλι
στα στενά.